Λίγα λόγια για το Αρχαίο Ελληνικό Αγγείο και την αναβίωσή του από τον σύγχρονο αγγειοπλάστη καλλιτέχνη δημιουργό Δημήτριο Ζαχαρίου Σταθόπουλο - από τον Πάνο Βαλαβάνη –Επίκουρο Καθηγητή Αρχαιολογίας Πανεπιστημίου Αθηνών

Τα αρχαία ελληνικά αγγεία παρ’ολο που αντιμετωπίζονται ως αντικείμενα τέχνης, ήταν κατασκευασμένα κυρίως για να υπηρετούν τις πρακτικές ανάγκες των ανθρώπων της εποχής. Μ’αυτά οι άνδρες σέρβιραν κρασί και έπιναν στα συμπόσιά τους , σ’αυτά μετέφεραν το αρωματικό τους λάδι ή φύλαγαν τα κοσμήματά τους οι γυναίκες. Ακόμα αγγεία τοποθετούσαν στους τάφους ως κτερίσματα για τους νεκρούς ή τα ανέθεταν στα ιερά, γεμάτα με προσφορές, για να εκφράσουν μιαν ευχή ή τις ευχαριστίες προς τους θεούς.


Τα πιο χαρακτηριστικά και πιο γνωστά από τα αγγεία αυτά είναι τα έργα της μελανόμορφης και ερυθρόμορφης αττικής αγγειογραφίας που δημιουργήθηκαν στην Αθήνα κυρίως από τον 6ο έως τον 4ο π.Χ αιώνα. Αυτά διαθέτοντας έναν τέλειο συνδυασμό αισθητικής αρτιότητας και πρακτικής λειτουργίας αποτελούν ένα από τα πρώτα παραδείγματα στην ιστορία του πολιτισμού αυτού που στη σύγχρονη ορολογία ονομάζεται σχεδιασμός (design).

Τα αρχαία αγγεία φτιάχτηκαν από εξαίρετους προικισμένους τεχνίτες, που εργαζόμενοι με μεγάλες δυσκολίες μέσα σε ταπεινά εργαστήρια, δεν έπεισαν ποτέ τους σύγχρονούς τους, ότι ήταν πραγματικοί καλλιτέχνες. Η σύγχρονη αρχαιολογική έρευνα όμως απέδωσε στους ανθρώπους αυτούς τις κατακτήσεις μιας μεγάλης τέχνης, κατακτήσεις που εκφράζονται είτε πλάθοντας τις εξαίσιες καμπύλες των αγγείων στον τροχό, είτε καλύπτοντας τις επιφάνειές τους με θαυμάσιες παραστάσεις , είτε πετυχαίνοντας τεχνικά κατορθώματα κατά την όπτησή τους στο καμίνι.

Ο κ. Δημήτρης Σταθόπουλος προικισμένος με βαθιά ευαισθησία και πηγαία καλλιτεχνική διάθεση μας απέδειξε ότι μπορεί να ανταγωνιστεί τους αρχαίους κεραμείς. Αγγειοπλάστης και αγγειογράφος ο ίδιος, γνωρίζει όσο ελάχιστοι την τέχνη του πηλού και γι’αυτό έχει τη δυνατότητα να μας προσφέρει έργα αντάξια των αρχαίων κατ’ όψιν και καθ΄ύλην. Η συναναστροφή μαζί του αποτελεί πηγή πλούτου και γνώσεων για όσους ασχολούμαστε με τη μελέτη της αρχαίας κεραμικής, αφού βλέποντας τα χέρια του να πλάθουν και να διακοσμούν ή ακούγοντας απαντήσεις στις απορίες μας, είναι σαν να έχουμε μπροστά μας κάποιον από τους μεγάλους κεραμείς της αρχαιότητας.

Μετά από πολύχρονες έρευνες και εύστοχα πειράματα κατόρθωσε να εμφυσήσει ζωή στα αρχαία αγγεία και βγάζοντάς τα από τη μουσειακή απαγόρευση του «μην εγγίζετε» να μας τα ξαναδώσει κυριολεκτικά στα χέρια, ζωντανά δείγματα αισθητικής αξίας, αλλά και λειτουργικότητας.

Σήμερα μετά από προτροπές μας, δέχθηκε να παρουσιάσει τη δουλειά του προς τα έξω. Με τον τρόπο αυτό δίνει τη δυνατότητα σε όλους να χαρούν από κοντά μια πρώτης τάξεως καλλιτεχνική δημιουργία του παρελθόντος. Κι ακόμα δίνει την ευκαιρία σε όσους θέλουν, να αποκτήσουν «αρχαία» αγγεία είτε «προς χρήσιν», είτε για να διακοσμήσουν χώρους δουλειάς και κατοικίας , αφού τα αντικείμενα αυτά, με τη διαχρονική αισθητική τους, μπορούν άνετα να σταθούν και να λειτουργήσουν σε οποιοδήποτε περιβάλλον.